به گزارش خبرگزاری گزارش خبر، کارفرما به شخص یا نهادی گفته میشود که فرد یا افرادی را برای انجام کار مشخصی استخدام می کند و مسئول پرداخت دستمزد یا حقوق به آنها است. در واقع، کارفرما معمولاً مالک یا مدیر یک کسب وکار، شرکت یا سازمان است که نیروی کاری را به خدمت میگیرد. این شخص یا نهاد وظیفه دارد تا شرایط کاری، ایمنی و حقوق قانونی کارکنان را رعایت کند.
کارگر به فردی گفته میشود که به صورت قراردادی یا طبق توافق با یک کارفرما، در مقابل دریافت دستمزد یا حقوق، فعالیتهای مشخصی را در یک محیط کاری انجام میدهد. کارگر و کارفرما باید یک قرارداد شغلی داشته باشند که شرایط کاری، میزان حقوق و سایر مسئولیتها و مزایا را مشخص کند.
وظایف کارفرما در قانون کار
وظایف کارفرما در قبال کارگر از جنبههای مختلفی قابل بررسی است که شامل حقوق، ایمنی، بهداشت، و شرایط کاری مناسب میشود. در ادامه به شرح کاملی از هر یک از موارد می پردازیم:
عقد قرارداد رسمی
عقد قرارداد رسمی بین کارفرما و کارگر باید به طور شفاف و بر اساس قوانین کار تنظیم شود. این قرارداد باید شامل مواردی چون نوع کار، مدت زمان همکاری، شرایط پرداخت دستمزد، شرایط فسخ قرارداد، ساعات کاری، شرایط مرخصی و تمامی تعهدات طرفین باشد. قرارداد باید به صورت کتبی تنظیم و توسط هر دو طرف امضا شود.
پرداخت حقالسعی کارگران
حقالسعی یا دستمزد کارگر باید به موقع و مطابق با قرارداد کاری پرداخت شود و معادل با میزان کاری که انجام میدهد باشد و از حداقل دستمزد قانونی کمتر نباشد. همچنین کارفرما موظف است حقوقی مانند تعطیلات رسمی، اضافه کاری و مزایای دیگری که در قرارداد ذکر شده، را نیز پرداخت کند.
پرداخت سنوات
پرداخت سنوات (پاداش پایان خدمت) به کارگرانی که مدت مشخصی در یک شرکت یا سازمان مشغول به کار بودهاند، بر اساس مدت زمان اشتغال بهعنوان یک حق قانونی مطرح میشود. سنوات معمولاً بهعنوان پاداشی برای مدت همکاری طولانی مدت پرداخت میشود و درصدی از حقوق کارگر است.
پرداخت عیدی
عیدی یکی از مزایای شغلی است که طبق قانون باید به کارگران در پایان سال پرداخت شود. عیدی معمولاً معادل یک ماه حقوق یا مبلغی معین است که در قانون کار برای آن حد و مرزی تعیین شده است. این مبلغ باید در تاریخ مشخصی از سال (معمولاً قبل از سال نو) به کارگران پرداخت شود.
رعایت شرایط کار
کارفرما موظف است شرایط کاری را بهگونهای فراهم کند که مطابق با قانون کار باشد که این موارد شامل رعایت ساعات کاری استاندارد، رعایت شرایط سنی کارگران (که برای افراد زیر 18 سال و زنان باردار محدودیتهایی وجود دارد) و همچنین تنظیم مرخصیهای قانونی (مرخصی سالانه، مرخصی استعلاجی، مرخصی زایمان و غیره) است.
پرداخت مطالبات معوقه کارگران در پایان کار
در صورتی که کارگر بههر دلیلی پایان همکاری خود را اعلام کند، کارفرما باید تمامی مطالبات معوقه او (دستمزدهای معوق، سنوات، عیدی و سایر مزایا) را در زمان مقرر تسویه کند. کارفرما نمیتواند از پرداخت مطالبات معوقه خودداری کند و باید تمامی حقوق کارگر را به طور کامل و به موقع پرداخت کند.
ارائه گواهی برای انجام کار
کارفرما موظف است به کارگرانی که درخواست میکنند، گواهی اشتغال به کار و یا گواهی پایان خدمت را صادر کند. این گواهیها معمولاً برای کارگران بهعنوان مدرک شغلی استفاده میشود و در مواردی مانند جستجوی شغل جدید یا درخواست وام کاربرد دارد.
فراهم کردن ایمنی مناسب برای کارگران و دراختیار گذاشتن امکانات رفاهی
کارفرما باید محیط کاری ایمن را برای کارگران فراهم کند که این موارد شامل خرید وسایل و تجهیزات ایمنی (دستکش، لباس کار، کفش ایمنی و ....) از فروشگاه های معتبر مانند جهان ایمنی، آموزشهای ایمنی و نظارت بر رعایت اصول ایمنی در محیط کار است. همچنین کارفرما باید امکانات رفاهی مانند آب سرد، اتاق استراحت، سرویس بهداشتی مناسب و محیط کاری مناسب را برای رفاه کارگران فراهم کند.
بیمه کردن کارگر
کارفرما موظف است تمامی کارگران خود را تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی و درمانی قرار دهد. این بیمه شامل بیمه حوادث کاری، بیمه بازنشستگی، بیمه درمانی و بیمه بیکاری است. کارفرما باید سهم خود را در پرداخت حق بیمهها به سازمان های مربوطه به موقع پرداخت کند.
لزوم رعایت آزادی شغلی و عدم اجبار افراد به انجام کار معین
کارفرما نمی تواند به طور غیرقانونی کارگران را مجبور به انجام کارهایی خارج از چارچوب قرارداد کاری کند. کارگر باید از آزادی انتخاب شغل و انجام وظایف خود برخوردار باشد و کارفرما نمی تواند کارگر را تحت فشار قرار دهد یا بهطور غیررسمی وظایف جدیدی بر عهدهاش بگذارد که در قرارداد قید نشده باشد.
پایبندی به تعهدات مندرج در قرارداد کار
کارفرما باید به تمامی تعهدات خود که در قرارداد کاری ذکر شده است، پایبند باشد. این تعهدات شامل شرایط پرداخت دستمزد، رعایت ساعات کاری، تامین امکانات رفاهی، تأمین ایمنی محیط کار و هرگونه تعهدات دیگری است که در قرارداد ذکر شده است. هرگونه تغییر در شرایط قرارداد باید با توافق دو طرف انجام شود.
محافظت از حقوق فردی و اجتماعی کارگران
کارفرما باید حقوق فردی و اجتماعی کارگران را محترم بشمارد و از هرگونه تبعیض، نابرابری یا رفتار توهین آمیز جلوگیری کند. این شامل حقوق زن و مرد، اقلیتها، و افراد با نیازهای ویژه است.
آموزشهای شغلی و توسعه حرفهای
کارفرما باید امکاناتی برای آموزش و ارتقاء مهارتهای شغلی کارگران فراهم کند. این آموزشها میتواند شامل دورههای تخصصی، کارگاههای آموزشی یا توسعه مهارتهای نرم باشد.
حفظ حریم خصوصی کارگران
کارفرما موظف است اطلاعات شخصی کارگران را حفظ کند و از سوءاستفاده از آنها جلوگیری نماید. هیچ گونه دسترسی غیرمجاز به اطلاعات شخصی کارگران نباید صورت گیرد.
نتیجه گیری
رعایت وظایف کارفرما در قانون کار اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا با تضمین حقوق قانونی کارکنان و ایجاد محیط کاری سالم و ایمن، از بروز حوادث و نقض حقوق آنان جلوگیری می کند. این رعایت موجب افزایش رضایت و انگیزه کارکنان شده و در نتیجه بهرهوری و کیفیت کار را بهبود میبخشد. همچنین با عمل به تعهدات قانونی، کارفرما از بروز اختلافات و دعاوی حقوقی جلوگیری کرده و هزینهها و مشکلات قضایی را کاهش میدهد. از سوی دیگر، رعایت قوانین به حفظ اعتبار و وجهه اجتماعی کارفرما کمک کرده و رابطه او را با نهادهای نظارتی و جامعه تقویت میکند. در نهایت، این موارد باعث کاهش غیبت و ترک کار کارکنان و ارتقاء روحیه همکاری و تیمی در محیط کار میشود که همه اینها در مجموع به سود کارفرما و کارکنان خواهد بود.