به گزارش گروه صنعت و تجارت گزارش خبر _انرژی، عقب‌نشینی‌های پیشنهادی، با هدف محدود کردن نزدیکی چاه‌ها به مناطق مسکونی، آموزشی و زیست‌محیطی، می‌تواند تولید آتی را تا 5.4 درصد کاهش دهد که معادل حدود 12.5 میلیون بشکه نفت از دست رفته در سال اول و بیش از 35 میلیون بشکه تا اوایل دهه 2030 است. این کاهش بالقوه تا سال 2034 به 4.5 میلیارد دلار در سال به اوج خود می رسد که نشان دهنده مخاطرات اقتصادی است.
این محدودیت‌ها بر دور نگه داشتن عملیات حفاری حداقل 2250 فوتی از مناطقی مانند خانه‌ها، مدارس، و تأسیسات بهداشتی و همچنین محدود کردن نزدیکی آنها به آب و سیستم‌های آبیاری متمرکز است. در حالی که طرفدارانی مانند Earthworks استدلال می کنند که این اقدامات برای محافظت از سلامت عمومی ضروری است، رهبران صنعت هشدار می دهند که پیامدهای مالی برای نیومکزیکو شدید خواهد بود. میسی کوریر، مدیر عامل انجمن نفت و گاز نیومکزیکو، تأکید کرد که یک عقب‌گردی در سطح ایالت می‌تواند مانع توسعه نفت و گاز و تضعیف پایگاه اقتصادی ایالت شود.
نیومکزیکو در حال حاضر بزرگترین تولید کننده نفت - دومین ایالت تولیدکننده نفت ایالات متحده - است که درآمدهای بی سابقه ای از رونق حوضه پرمین ایجاد می کند. علاوه بر این، نیومکزیکو باعث رشد تولید نفت پرمین در دو سال گذشته شده است.
این ایالت خود را بین پر کردن خزانه دولت و هدف نسبتا بلندپروازانه کاهش گازهای گلخانه ای (GHG) گرفتار می یابد. علیرغم این اهداف، گزارشی از صندوق دفاع از محیط زیست نشان داد که این ایالت به احتمال زیاد اهداف انتشار سال 2030 خود را با اختلاف زیادی از دست خواهد داد. همانطور که تولید افزایش یافته است، بررسی های زیست محیطی نیز افزایش یافته است، که منجر به تصمیم دادگاه ژوئن ( Atencio v. State ) می شود که به شکایت در مورد آلودگی نفتی اجازه می دهد تا علیه ایالت به دلیل عدم موفقیت بالقوه وظیفه قانون اساسی خود در حفاظت از منابع طبیعی، به پیش رود.
رهبران نیومکزیکو اکنون موظف شده‌اند که تولید درآمد نفتی را با تعهدات زیست‌محیطی متوازن کنند، یک اقدام متعادل که احتمالاً با افزایش چشم‌انداز انرژی مواجه خواهد شد.
