یادداشت

به بهانه درگذشت عام برات نوبهار؛

نگاهی به کتاب عام برات سقای جبهه‌ها

کتاب عام برات را به سفارش رزمنده پاسدار دکتر حبیب‌الله (کاظم) پدیدار خواندم. این کتاب 200 صفحه‌ای به زندگانی برات نوبهار، رزمنده و جانباز و پدر شهید جلال نوبهار می‌پردازد.
یادداشتی به قلم" نرگس خان گل زاده سنگرودی و علی سلطانی فرد؛

جهانی‌شدن؛ سکه دو روی فرصت‌ها و چالش‌ها

امروزه جهانی شدن یکی از پدیده‌های برجسته و بحث برانگیز در روابط بین الملل است که تاثیرات عمده‌ای بر سیاست، اقتصاد، فرهنگ و جامعه در سطح جهانی دارد. ظهور بازیگران بین المللی و شرکت های چند ملیتی در کنار دولت‌ها فضای روابط بین‌الملل را متفاوت‌تر و پیچیده‌تر از دوران کلاسیک نموده است. این پدیده همانند شمشیر دو لبه یا سکه دو رویی است که یک وجه آن فرصت و توسعه و وجه دیگر آن همانند تهدید و به مثابه گسترش امپریالیسم است.
مهاجران غیرقانونی، نادیده گرفتن قانون رسمی ایران، مشارکت در انواع جرم، ایجاد مزاحمت های ناموسی، ستون پنجم تکفیر و تحجر طالبانی در عمق خاک ایران و.... عبارات، تیتر و نقل محافل عمومی و اجتماعی چند سال اخیر ایران درخصوص حضور اتباع غیرقانونی و حتی قانونی افغانستان در خاک ایران است‌. مسئله ای که طی سال های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ پر رنگ تر شده است. مشارکت اتباع افغانستانی در انواع جرم بخصوص پرونده های قتل نگرانی را میان اقشار مختلف ایرانی دوچندان کرده است. در این یادداشت کوتاه می خواهیم به باید و نبایدهای حضور اتباع افغانستانی در ایران بپردازیم.
آقای پزشکیان به فکر ما دست فروشان بی‌چاره که در تابستان و زمستان با بساط ذرت و شلغم و لبو به عنوان شغل چندم کسب درآمد می‌کنیم تا با پول آن بتوانیم از دکه‌ روزنامه فروشی مجله ، روزنامه و محصول فرهنگی تهیه کنیم باشید.
یادداشتی به قلم علی اکبر سرباز شندی

رسمی که همچنان جان می‌گیرد

به بهانه هر گردهمایی و در تداوم یک رسم تاریخی غلط، که به اذعان بسیاری از تاریخ نویسان و کارشناسان بدعتی در رسم و رسومات است، دست به اسلحه می‌برند.
ناخودآگاه به گاهشمار روی میزم نگاه می‌کنم… هیچ مناسبتی را برای امروز ننوشته است. به گاهشمار دیگری نگاه می‌کنم؛ باز هم مناسبتی نوشته نشده است… نرم‌افزار گاهشمار گوشی همراه خود را نگاه می‌کنم؛ تنها چیزی که برای امروز نوشته شده این است: روز بزرگداشت آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی…
یادداشتی به قلم اعظم موسوی؛

تمام کودکان جهان شاعرند

به رسمیت شناختن کودک به عنوان یک هویت مستقل و روزگار کودکی به عنوان دوره‌ای ویژه از زندگی، پیدایش ادبیات کودک را ناگریز می‌کند.
در این یادداشت فارغ از اینکه به چه کسی رأی می‌دهم یا رأی می‌دهی به این موضوع نظر دارم که اصلا رأی بدهیم یا نه؟
نوشتن مهارتی است که مجهز بودن به آن البته به قشری خاص یا حرفه‌ای ویژه منحصر نمی‌شود و هر کسی ناگزیر است با این مهارت آشنا باشد تا با استفاده مؤثر از آن، به پیشبرد امور خودش و جامعه کمک کند.
یادداشتی به قلم مهدی سلیمی فعال سیاسی_اجتماعی و عضو انجمن جامعه شناسی ایران

ما رئیس جمهوری می‌خواهیم که ساختار مجلس و دولت و نظام حکمرانی را بفهمد

کاندیدای اسبق دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی ، کاندیدای اسبق دوره ششم شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: ما رئیس جمهوری می خواهیم که ساختار مجلس و دولت و نظام حکمرانی را بفهمد ، کلامی دروغ نگوید، صداقت داشته باشد، شجاع باشد، در کار اجرایی عمل گرا و در بین جامعه امروزی در کنار مردم محبوبیت داشته باشد و خود مردم تصمیم گیری نهایی کنند که کدام کاندیدای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری لیاقت صندلی ریاست جمهوری اسلامی ایران را دارد تا بتوانند یکی را امین خود انتخاب کنند.
یادداشتی به قلم سید علی فروتن

در امتداد رئیسی ، شهید خدمت

راه خدمت به مردم راه خداست، راه کار جهادی برای مردم راه خداست، راه اداره کشور اسلامی راه خداست، راه پیشرفت نظام اسلامی راه خداست.
مقام معظم رهبری
یادداشتی به قلم" نرگس خان گل زاده سنگرودی و محمد عذیری

تحقق حقوق بشر راستین با نسبی گرایی فرهنگی

یکی از موضوعاتی که امروزه موجب دغدغه و چالش برخی کشورها در مجامع و محاکم بین المللی شده، مسئله عدم رعایت کنوانسیون های حقوق بشری و برخی از اصول لوایح و اعلامیه حقوق بشر است.
به قلم حسین صنعت پور امیری؛

ابراهیم ایمان و اخلاق

مردی از کنار ما رفت که حقیقتا ابراهیم بود؛ او ابراهیم ایمان و اخلاق بود؛ ابراهیمی که دستش در دست خدا بود و بر روی نمرودِ نفس خویش پا گذاشته بود. ابراهیمی که از دلِ آتش کینه و بد اخلاقی سالم ماند و خدای متعال، آتش نفرت‌ها و تهمت‌ها و طعنه‌ها را برای او گلستان کرد. مردی که با تبر تهذیب، هم بت نفس خویش را شکاند و هم بت منیّت و تکبّر و بد اخلاقی و مردم گریزی را.
با شروع فصل گرم سال باز هم پویش های قبض برق رایگان ، مصرف کم و... آغاز شده است، دلیلی بر بی حاصلی این پویش ها نمی بینم اما این دست فعالیت ها برای وقوع یک اتفاق بزرگ و اثر بخش کافی نیستند.
حوزه روابط عمومی، با وجود ظاهری آرام و دیپلماتیک، از جمله مشاغلی است که در معرض فشارها و چالش‌های متعددی قرار دارد. این موضوع، که بارها توسط بزرگان این عرصه مورد تاکید قرار گرفته، لزوم توجه به سختی کار در این حوزه و تلاش برای احقاق حقوق این قشر زحمتکش را به وضوح نشان می‌دهد.
حکایت روابط‌عمومی و ارتباطات در ایران قصه هفتاد من کاغذ است. هنوز روابط‌عمومی ها کمترین اهمیت را در هر سازمانی دارند از نظر توجه به نیروی انسانی و اختصاص منابع مالی و شان سازمانی ، با وجود تغییراتی که شاهد آن هستیم و آنچه امروز روابط عمومی نامیده می شود در عمل با آنچه که 20 حتی 10 سال گذشته بود ، کاملا متفاوت است.
سالی و سالیانی است هفته روابط عمومی با بیتی از شاعران گرانقدر ایرانی مزین و به عبارتی آن شعر، شعار هفته می‌شود. سال گذشته با مصرعی از اشعار ملک الشعرای بهار با مضمون «جز از راستی هیچ دم برنیار» و امسال با بیتی از مولانای جان که: بیا تا قدر یکدیگر بدانیم که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم؛ نامگذاری ایام این هفته نیز علاوه بر پرداختن به اهمیت هوش مصنوعی و کسب و کارهای نوین به صداقت، شفاف‌سازی، پاسخگویی، مسوولیت اجتماعی و حقوق شهروندی هم مزین است و من نیز بنا دارم از همین موضوعات، در مجال اندک پیش‌رویم سخن بگویم.
عدم انطباق بین نیازها و منابع، تغییر ناگهانی، بروز حوادث غیرمنتظره و خطرناک و نداشتن اطمینان از اوضاع و بر هم خوردن تعادل را بحران می نامیم. به عبارت دیگر تغییر ناگهانی، شدیدتر از حالت عادی و غافل گیری تهدیدآمیز، از جمله معیارهای تعریف بحران هستند.