به گزارش آکادمی گزارش خبر، بی شک پایه ریزی تمدن نوین و هویت سازی جوامع بشری نیز مرهون نقش معلم و نحوه تعلیم و تربیت و کیفیت آموزش و پرورش آن جامعه است و بی گمان، تحقق جامعه مدنی متمدن و متعادل و انتقال معارف و میراث فرهنگی گذشتگان نیز جز در سایه آموزش و پرورش امکان پذیر نخواهد بود.
از این روی باید «معلم» را ماندگار ترین واژه ای دانست که در تمام ادوار تاریخ به عنوان اساسی ترین عنصر نظام تعلیم و تربیت، در ساختار و گستره فرهنگی و بنیان ارزشی جامعه، نقش آفرینی کرده و رشد و پرورش ابعاد وجودی نسل های متمادی جامعه را برعهده گرفته است؛ به عبارت دیگر، صرفا وظیفه انتقال تجارب علمی یک معلم نیست که چنین تصویر اثربخشی از او ارائه کرده است، بلکه کل شخصیت وجودی، رفتار و منش او است که به دلیل تاثیر مستقیم در گوهر وجودی متعلم اش، چنین الگویی از او ارائه می کند.
به دیگر روی، معلم، باغبان فطرت انسان است؛ فطرتی که با فطرت الهی سرشته است و رسالتش بیداری انسان و دمیدن روح معرفت به جان های ناآگاه و افشاندن بذر معرفت بر مزارع جان ها و تبدیل نهال وجود آدمی به شجره طوبی و تبدیل زندگی او به حیات طیبه شده است.
همان که امیرالمومنین(ع) در مراتب او می فرمایند: «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا» (هرکس چیزی به من بیاموزد، مرا غلام و بنده خویش کرده است). هم او که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در اهمیت نقشش در رشد و بالندگی فرهنگی جامعه بیان می کنند: «دست توانای معلم است که چشم انداز آینده ما را ترسیم می کند.
معلمان، پایه ریزان تمدن نوین و جهادگران در میدان کارزار با جهل و بی سوادی هستند که برای جامعه و نسل جوان آن، هویت سازی فرهنگی می کنند».
از این روی آموزش و پرورش را باید کلید فتح آینده و معلمان را فاتحان عرصه علم و تمدن نامید.
در همین راستا سلسله مباحث آموزش تربیت مربی از زبان حجت الاسلام هادی اکبری اصفهانی برگرفته از کتاب ادب الهی به قلم آیت الله شیخ مجتبی تهرانی برگزار شده است. (بخش هشتم)