به گزارش خبرنگاران گروه فرهنگ، هنر و رسانه گزارش خبر، هنر نقاشی دارای ابعاد و شاخه های گوناگونی دارد. یکی از این گونه سیاه قلم است. سیاه قلم سبکی از نقاشی است که در آن تنها از طیف رنگی سیاه و از رنگ سفید استفاده می شود .
در این سبک از هنر برای نقاشی از مداد های سیاه , پودر ذغال , مداد کنته , پودر گرافیت , محو کن , براشها (قلمو های مخصوص) ،انواع پاککنها و. . . کمک می گیرند، که بیشترین استفاده از مداد های سیاه، کنته و ذغال است که به طور معمول در سبک هایپر رئال (hyper realistic) و فراواقع گرا یا سورئال از این تکنیک استفاده می شود . در سیاه قلم از دو روش معمول سایه زنی و هاشور زنی استقبال شده است.
به منظور آشنایی بیشتر با این گونه از نقاشی و مختصا آن با «فهیمه صفایی» از هنرمندان این سبک هنری همکلام شدیم.
راجع به تاریخچه سیاه قلم چه می توان گفت؟
تاریخچه کاربرد سیاه قلم در ایران بسیار دیرینه است و با شروع نگارگری در سده هفتم هجری , همچون فنی از فنون نگارگری پیگیری شد . واژه سیاه قلم از زمان استاد کمال الملک باب شد . در آن زمان برخی از شاگردان استاد کمال الملک از ذغال مل (ترکیب ذغال و مل که با استفاده از قلمو روی بوم کشیده می شد) برای کشیدن نقاشی استفاده می کردند .
خود این ذغال ها دارای انواع و اقسام مختلفی بودند که البته همچنان به صورت تخصصی تر و متریال های بهتر در ایران و کشور های اروپایی با استفاده از ذغال های مختلف و با کمک قلمو های مخصوص خلق هنر کرده و راه دیرینه ایرانی هارا ادامه میدهند . البته آموزش های غیر کارشناسانه سال های اخیر ایرانی ها لطمه های جدی به صنعت هنر و به خصوص تکنیک سیاه قلم وارد کرده است .
فرق اساسی سیاه قلم و نقاشی در چیست؟
سیاه قلم تکنیک سایه پردازی یک چهره با کمک کنته و پودر زغال و… که طرح اولیه آن قبلا کشیده شده را سیاه قلم می نامند و فرقش با نقاشی در تعداد رنگ ها است. در سیاه قلم برعکس نقاشی که از تمام رنگها استفاده می شود فقط از درجه بندی فقط دو رنگ سفید تا سیاه مطلق استفاده می شود.
چه سنی را برای ورود بچه ها به این هنر منطقی می دانید؟
سیاه قلم با نقاشی خیلی متفاوت است و چون باید با زغال و پودر زغال کار می شود بچه ها حداقل باید بالای هفت سال باشند.
هر چند توجه به استعداد بچه ها نیز مهم است و امیدواریم خانواده ها با دیدن استعداد در فرزندشان آن را سرکوب نکنند و برای توسعه آن تلاش کنند.
جایگاه نقاشی در مدارس ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
این جایگاه فوق العاده بالاست. من با اینکه زیاد فرصت تحصیل نداشتم تا همون مقطعی که تونستم ادامه بدم عاشق زنگ هنر بودم ولی متاسفانه در ایران میشه گفت همیشه زنگ هنر بی اهمیت ترین بوده و هست و معمولاً از زنگ هنر به عنوان زنگ جبرانی استفاده می شود.
سخن پایانی
فرصت ها خیلی زود از دست می روند و توصیه می کنم اگر به هنری علاقه مند هستید فرصت را از دست ندهید و با تمام توان برای موفقیت در آن هنر تلاش کنید.
این زندگی فقط یک بار به ما هدیه داده شده است. پس تا دیر نشده دنبال پیشرفت و موفقیت های بیشتر در زمینه ای که علاقه دارید بروید و وقت بگذارید.
من به هنر نقاشی از دوران کودکی علاقه مند بودم و به دلیل تعصبات بی ریشه قومی و فرهنگی در سن ۱۳ سالگی از رفتن به مدرسه محروم و مجبور به ازدواج شدم و در 15 سالگی نیز مادر شدم و نتوانستم به دلیل همین تعصبات وارد اجتماع شوم. اما به گسترش تکنولوژی و ظرفیت فضای مجازی توانستم به آرزوهایم جامه عمل بپوشانم و با آموزش های این فضا خیلی سریع در هنر پیشرفت کردم.
در طول این سال ها به مدد فضای مجازی توانستم پیشرفت سریعی داشته باشم و به اندازه کسانی که بیش از ده سال این کار را تمرین کرده اند مهارت کسب کردم و گاهی اوقات تا خود صبح نقاشی می کشیدم. من با این که استاد شخصی نداشتم و سن و سالم هم برای یادگیری بالا بود، توانستم ثابت کنم با علاقه و پشتکار می توان به همه چیز رسید.
بعد از کسب موفقیت های متعدد در هنر خانواده نیز بالاخره در کنار من قرار گرفت و با حمایت های همسرم توانستم در دوره استاد حسام اسحاق خانی شرکت کردم و امیدوارم با گذراندن دوره های ایشان افق های نوینی در زندگی من نمایان شود.
به همه جوانان و حتی افراد میانسال توصیه می کنم برای یادگیری و رسیدن به آرزوها هیچ وقت دیر نیست و تنها باید تصمیم گرفت و اراده کرد. امیدوارم همه هموطنان در سایه تلاش و پشتکار به آرزوهای قلبی شان برسند و جایگاه هنر و هنرمند در کشور به اوج برسد.
نظرات شما ( 1 نظر )