دانشگاه

علم به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین محرک‌های توسعه پایدار شناخته می‌شود. بدون استفاده از دستاوردهای علمی و فناوری‌های نوین، رسیدن به توسعه‌ای که هم نیازهای نسل حاضر را تأمین کند و هم توانایی نسل‌های آینده را به خطر نیندازد، امکان‌پذیر نخواهد بود. “نقش علم در مدیریت منابع، حفاظت از محیط زیست، ارتقاء سلامت عمومی، کاهش نابرابری‌ها و رشد اقتصادی پایدار” غیرقابل‌انکار است.