اگر بازدارندگی را یکی از استراتژی های سیاست خارجی دولت ها به عنوان یکی از مفیدترین نهادهای ایجادی بشر در نظر بگیریم و وظیفه دولت ها را در ترسیم سیاست خارجی، تامین منافع ملی مفروض قرار دهیم، بایستی بپذیریم که ابزارهای سیاست خارجی در تامین سخت افزارهای این رویکرد، می تواند به اقتضای زمان و ایجاب شرایط متغیر از آنچه که قبلا اعلام شده است باشد.
