به گزارش خبرنگاران گروه جامعه گزارش خبر، سه شنبه هفته گذشته بود که اهالی روستا باز هم شاهد دزدیده شدن ۸۵ رآس گوسفند از مزرعه نجفی بودند. مزرعه ای که متعلق به آقای عبدالحسین نجفی است. تاکنون بیش از ۱۳ سال است که نواحی اطراف لامرد دست خوش هنرنمایی دزدانی می شود که به پایین دست ترین قشر غیر شهری دست درازی می کنند.
این نواحی شامل منطقه دوراهی احشام تا علامردشت و بلبلی، و همچنین منطقه گله دار و مهر می شود. مناطقی که هر از گاهی سارقانِ گوسفند ناجوانمردانه به آنجا نفوذ می کنند.
روز سه شنبه هفته پیش بود که آقای نجفی ساعت ۵صبح بیدار شد و به طرف آغل رفت. در این حین او با خالی بودن آغل مواجه شد و سریعا با کلانتری علامرودشت تماس گرفت و شرح ما وقع را برای آنان توضیح داد. اما دریغ که با حاضر شدن ماموران کلانتری و نوشتن صورت جلسه هیچ سرنخی از اموال به سرقت رفته ی مزرعه پیدا نشد.
بر اساس آنچه آقای خیرالله نسرین فر گزارش کرده، سارقان نیمه های شب که صاحبان گوسفندان از چَرا آمده اند و خسته ی روز و در خواب هستند؛ از موقعیت استفاده می کنند و شوربختانه دست به تاراج سرمایه اهالی این نواحی می زنند. سارقان با هدایت گوسفندان به بیرون از آغل و نگه داشتن آنان در گودی، آنان را سوار ماشین می‌کنند.
این عشایر با بی آبی و کمبود علوفه دست و پنجه نرم می کنند و آرزومند هستند امرارمعاشی حلال در گرو تلاش های شبانه روزی خود داشته باشند.
با بررسی و کنکاش بیشتر حول این موضوع متوجه آماری تکان دهنده می شویم: دزده شدن ۱۷۰۰ رآس گوسفند.
این آمار بسی عجیب و سرسام‌آور است.
کافی است به تعداد مالباختگان این نواحی توجه کنیم تا در یابیم عمق فاجعه تا کجاست و چیزی تا ساقط شدن کامل این قشر نمانده است.
در زیر به تعدادی از این مالباختگان اشاره شده است:
نعمت نسرین دار
سیف الله نسرین فر
اکبر خیراتی
عزت الله محمدی
نجفعلی نجفی
شهریار نجفی
محمد حسن هاشمی
بچه های کیومرث هاشمی
شاپور محمدی کریم آباد
فرضعلی شهبازی
حال آنچه به این شهروندان می گذرد چیزی نیست جز به یغما رفتن آنچه را که می توان سرمایه و زندگی خواند. تصور کردن چنین موقعیتی برای هر یک از ما حقیقتا چیزی جز درد ندارد. چرا که تصور کنید کارمندی طی سال ها پس انداز و صرفه جویی صاحب خانه ای کوچک و ماشینی چند مدل گذشته باشد؛ و حال در این بین دزدی بی مروت اندوخته ی تمام سال های او را یک شبه به تاراج ببرد. این چیزی نیست جز جنایت! جنایت می تواند جنبه های گوناگونی داشته باشد. قتل، تعرض و حتی دزدی ماحصل سال ها پس انداز...
متاسفانه سالهاست برای کوچکترین جرائم و یا حتی شِبه جرائم کلانتری و آگاهی ورود می کند، اما در برابر این چنین تاراج رفتن سرمایه قشری از مملکت سکوت اختیار کرده و تنها به اعزام چند مامور و نوشتن صورت جلسه بسنده می کنند.
طی مشورت هایی که اهالی این مناطق با افرادی مجرب داشته اند، به این نتیجه رسیده اند که از راهکار نصب دوربین در آغل های خود استفاده کنند؛ تا بلکه با رصد ۲۴ ساعته از نیست شدن اموال خود جلوگیری کنند. تصمیمی که با داشتن هزینه ای سرسام‌آور برای این قشر کم درآمد، می تواند فشاری بس مضاعف به آنان تحمیل کند.
