همه آنان که در آغازین ساعت صبح، قدم به اجتماع می گذارند با پدیده ای رو به رو هستند که کودکی با دراز کردن دست یا زنی با تقلای کمک، رشته افکارشان را بریده است و از آنان تقلای کمک کرده است، یا دلسوزانه در حد وسع و همت خود چیزی پرداخته اند و یا برای پس زدن دستشان بهانه ای فراهم کرده اند.
