به گزارش خبرنگاران گروه فرهنگ، هنر و رسانه گزارش خبر، وقتی کتاب" مارادونا چه گوارای فوتبال" را خواندم مثل همیشه قلم توانمند مهدی بیرانوند برایم آشکار شد در کتاب نويسنده با لحنی صمیمی اما پر لايه جملات را با تصاویر زیبا و مفهومی به مخاطب القا می کند کتاب آمیخته از واقعی بودن است و طوری که از شروع کتاب مخاطب را درگیر تخیل و تفکر می کند تا مخاطب در پایان کتاب، قلم نویسنده را تحسين کند.
کتاب "مارادونا چه گوارای فوتبال " می‌توان اثری ارزشمند دانست زیرا فضای سازی در کلمات صورت گرفته است و در جملات کشف و شهود اندیشه نویسنده را بیان می کند به طوری که می توان گفت چیدمان روایت درد و رنج دیگو آرماندو مارادونا به تصویر کشانده است.
در بخشی از کتاب می خوانیم (من مارادونا چه گوارای فوتبال هستم. کسی که هم گل زده، هم اسطوره بوده ، هم عصیان گر مستطیل سبز و هم هر چیزی که بوده ام را می پذیریم. من یک جنگجوام یک شورشی که طعم فقر، کمبودها، حسرت، آرزو را چشید تا به بلندای موفقیت رسید و به سیاست های اشتباه جهانی نه گفت و طرفدار محرومین بود. من شاید به خودم باخته باشم اما اتفاقات بزرگی را برای ورزش فوتبال رقم زده ام و همیشه توان تحمل سختی ها را داشته ام.)
نویسنده با اِلمان های زندگی نامه مارادونا کتاب را پیش می برد تا در خوانش متن نشانه های از اسطوره بودن مارادونا آشکار سازد.
سخن آخر: "مارادونا چه گوارای فوتبال" کتابی‌ست که برخاسته از روایت بازیکن فوتبال که در فقر و ناامیدی موفقیت چشم گیری به دست بیاورد.
